Przyjrzyjmy się bliżej tym dwóm procesom.

Cynkowanie ogniowe:

Cynkowanie ogniowe polega na zanurzaniu elementu w roztopionym cynku, co tworzy grubą, wytrzymałą warstwę ochronną. Ta metoda jest idealna dla dużych, ciężkich elementów, takich jak konstrukcje stalowe czy rury, i zapewnia długotrwałą ochronę przed korozją. Warstwa cynku, która powstaje w wyniku tego procesu, może mieć grubość od 50 do 150 mikrometrów, co sprawia, że jest bardzo trwała i odporna na uszkodzenia mechaniczne.

Cynkowanie galwaniczne:

Cynkowanie galwaniczne, znane również jako elektrolityczne, wykorzystuje prąd elektryczny do osadzania cienkiej warstwy cynku na powierzchni metalu. Ten proces pozwala na precyzyjne pokrycie nawet małych lub skomplikowanych detali, co czyni go popularnym w produkcji elementów elektronicznych czy precyzyjnych narzędzi. Warstwa cynku osadzana podczas cynkowania galwanicznego ma zazwyczaj grubość od 5 do 25 mikrometrów, co sprawia, że jest bardziej delikatna niż w przypadku cynkowania ogniowego.

Podsumowanie:

Oba procesy – cynkowanie ogniowe i galwaniczne – zwiększają odporność elementów metalowych na korozję, ale różnią się metodą aplikacji, grubością warstwy ochronnej i zastosowaniem. Cynkowanie ogniowe jest idealne dla dużych, ciężkich elementów, które wymagają grubości i wytrzymałości, podczas gdy cynkowanie galwaniczne jest bardziej odpowiednie dla małych, precyzyjnych detali, które wymagają dokładnego pokrycia. Wybór odpowiedniej metody zależy od specyfiki projektu i wymagań dotyczących ochrony przed korozją.